Sztuka, w dobie elektronicznej i internetowej rozrywki, przegrywa w walce o zainteresowanie społeczeństwa. Mimo to, garstka koneserów, nadal chętnie odwiedza miejsca, w których prezentowane są kulturalne dzieła różnych artystów, z różnych dziedzin.
W Toruniu do takich miejsce z pewnością można zaliczyć Dwór Artusa. Mieści się on na Rynku Staromiejskim pod numerem 6. Został wybudowany w okresie od 1889 do 1891 roku. Budowlę zaprojektował lokalny radcy budowlany, Rudolph Schmidt.
Dwór Artusa charakteryzuje się neorenesansowym niderlandzkim stylem. Jego fasada posiada trzy kondygnacje, które zostały pokryte licowaną cegłą ze dodatkiem czerwonego piaskowca. Ponadto na parterze zastosowano również inne detale dekoracyjne. Właśnie z tego względu ten budynek odznacza się na tle pozostałych zabudowań Rynku.
Jednakże Dwór Artusa nie posiada jednorodnych zdobień. Neorenesansowe dodatki nie są jedynymi elementami dekoracyjnymi. Budowla posiada również wiele cech z gotycko-renesansowego stylu Dworu Artusa. Jedną z nich są okna, zakończone lekkim łukiem oraz wieżyczki. Poza tym budowlę dopełnia wysoki, czterospadowy dach. Wszystkie te elementy sprawiają, że Dwór Artusa jest jednym z najbardziej wizytowych budynków Torunia.
Ta znana budowla to teraz przede wszystkim Centrum Kultury Dwór Artusa, pełniące różne funkcje kulturowe. W dolnych pomieszczeniach znajdują się natomiast punkty handlowo-usługowe, powstałe z myślą o turystach.
Pierwotny Dwór Artusa wybudowano w 1386 roku. Wówczas to miejsce nazywano Domem Towarzyskim. Dwór Artusa to miejsce ważnego wydarzenia w historii Polski – to właśnie tu w 1466 został podpisany II pokój toruński. Kilkakrotnie remontowany na przełomie wieków. Największe zmiany wprowadzono w XVII wieku, zmieniając wygląd fasady. Na początku XIX wieku budynek został poddany rozbiórce. Nowy powstał w maju 1826 roku, według projektu Heckerta. Jednak nie działał zbyt długo i również uległ rozbiórce. Aktualnie mamy do czynienia z trzecią wersją Dworu Artusa.